Wo 30 jan - Op verkenning naar alpine skipiste

Opstaan viel niet mee, best nog moe, maar mijn rug zei please ga eruit en take a shower! echt verschrikkelijk dat harde matras, daar valt echt niet goed op te slapen maar goed, klaag maar niet want Oscar's bed is echt een probleem. Op de grond liggen zijn wij hollanders niet gewend en je bent dan ook werkelijk gebroken...in de nacht
doet Oscar een stap omhoog om bij ons 'erbij te duiken', lekker gezellig (en benauwd) met z'n drietjes op 120 breed! Luchtbedden zijn hier in de omgeving echt niet te vinden dus we maken er maar het beste van en zodra we thuiskomen gaan we gewoon een winterslaap houden, komt goed!
Het was nogal laat geworden vannacht dus vanmorgen rustig aan gedaan. Om 10.30 uur gingen we richting het cafe. deden onze huisslippertjes aan voor de entree, en de
niet engels sprekende koreaanse dame maakte weer een heerlijk koreaans ontbijtje voor ons. Vooral Oscar geniet daar zo van, ehum, hahah! De koffie is hier niet te drinken, lijkt wel waterige thee, inmiddels nu wel oploskoffie gevonden in sticks die zeer goed te drinken zijn, meteen een voorraadje ingeslagen.
O ja nog een leuk detail, ze weten ook niet wat handdoeken zijn. de formaten die wij in Nederland kennen om te douchen kennen ze niet, wij hebben koreaanse handdoekjes dwz een zeer klein formaat van 40 x 50 cm. Maar niet getreurd, we hebben er gewoon een stapel van geregeld zodat wij onze lichamen in weelde kunnen afdrogen, hahaha.
Wat ook niet te bevatten is, is het feit dat het bij jullie in Nederland nu 8 uur vroeger is dan hier. Dat kunnen we ons echt niet meer voorstellen, je zit vanaf dag 1 dat je hier bent gewoon al helemaal in het koreaanse tijdritme. Nu is het ook avond en bij jullie middag, zo vreemd en niet meer voor te stellen, dat je daar zo snel aan went..

Om 11.30 uur weer onze auto gepakt en naar het alpensia resort gereden. Dave de Amerikaan reed dit keer niet mee, hij was smorgens al vroeg vertrokken omdat zijn zoon al wedstrijden had vandaag. We moeten altijd 52 km rijden vanuit de bergen om naar het resort te gaan waar Claudia ook verblijft in het holiday Inn hotel. Dit kost
ons ongeveer een uurtje. Rond 1230 uur gearriveerd. Het is minder koud dan gisteren, zelfs 4 graden boven nul.
In ZKorea betaal je met de won. we rijden iedere dag een stuk highway 50 waar je ook tol moet betalen, 2100 won voor de heenreis en dit bedrag ook weer terug en dan te weten dat
5000 won 7 euro is. dus je bent dagelijks nog geen 5 euro per dag kwijt aan de tol, valt reuze mee.
Wat hier nu een enorme sport geworden is is het ruilen van pins (speldjes/buttons) van de verschillende landen. Dit is voor alle atleten een uitdaging maar nu ook voor Oscar een uitdaging geworden.
rond 1400 uur zijn we met de pendelbus naar de alpine ski piste gegaan. Dit ligt ongeveer 10 minuten verwijderd van het Alpensia resort. Dit betekent dan ook dat Team NL dagelijks
met de pendelbus naar de skipiste gaat. we hebben goed opgelet welke afslagen de pendelbus nam om bij de skipiste te komen, zodat wij voortaan zelf met onze eigen karretje die kant op kunnen en geen wachttijden meer hebben.
Wat een prachtige skipiste, wat is dat mooi gelegen daar. Vanuit de verte was team NL al te ontdekken op de piste. In hun lime groene jassen en Claudia als enige in het hardroze waren ze zeker goed herkenbaar en wat waren ze enthousiast om ons te zien. Erg leuk! Even gezellig gekletst, geknuffeld, foto's gemaakt en gefilmd. Claudia zag er ook stralend uit, net zoals eigenlijk iedereen van het team. Laurens vertelde dat er vandaag ook een divisioning had plaatsgevonden en dat ze daar morgen mee verder gaan.
Vrijdag a.s. zal de 1e wedstrijd plaatsvinden op de Super Giant Slalom, superspannend dus!
Voor Team NL was het tijd om de piste te verlaten en terug te gaan naar hun hotel. Wij zijn met Dennis (vriend van Maaike uit het skiteam) wat gaan drinken, een heerlijke coffee americano en een
hotchocolate met cream. Oscar en zelfs Dennis druk in de weer met het aanspreken van mensen uit de verschillende teams voor het uitwisselen van de pins. Goed voor hun talenknobbel..
Rond 1700 uur retour gegaan met de pendelbus naar het Alpensia resort. Met Dennis afgesproken voor morgen om de family excursie dag te gaan doen. Het is morgen nog een divisioning dag dus dat kan nog precies want wanneer de echte wedstrijd daar is willen we er natuurlijk bij zijn.
Op het Alpensia resort is ook een soort kermisattractie. We waren nieuwsgierig wat daar binnen was dus we zijn een kijkje gaan nemen. Normaal weet je wat je doet maar men spreekt geen
woord engels dus gewoon betaald en doorgelopen, kwamen we terecht in een lachspiegelhuis. dat was lachen, gieren, brullen maar met 10 minuten stonden we al weer buiten... als we dat
geweten hadden....Nog even een klein supermarktje in om te kijken of ze wellicht brood hebben voor het ontbijt morgen en nudels voor het avondeten vanavond, gelukt een half witje gescoord en
een paar verschillende bakjes nudels met abacadabra erop, welke smaak erin zit weet je niet want de buitenkant zijn echt alleen maar koreaanse tekens.
Hans telefoon gaat over en Dave de Amerikaan aan de telefoon, waar wij waren, we kijken voor ons uit en botsen bijna tegen hem op, ongelofelijk hoe dat mogelijk is. Hij wilde graag weer met ons meerijden naar ons pension. Gezellig gekletst in de auto en zo komen we steeds meer van elkaar te weten, erg leuk! 1900 uur in ons pension gearriveerd.
Nudels gegeten en nog wat volkoren crackers met smeerkaas vanuit holland (lekker toch stiekum meegenomen en komt goed van pas) dus ons avondmaal was weer klaar.
Uiteraard nog even tijd inplannen om een verslagje te maken voor jullie, wat ik daar al niet voor over heb, maar ja mijn bed is toch geen uitdaging..en te horen van jullie reacties willen jullie graag dat de verslagen blijven komen.... nog wat foto's op facebook gezet en ons bed ingedoken.
Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuw verslag..