Vertrek naar Schiphol vr 25 januari 2013

Vrijdagmorgen 04.00 uur is Claudia al wakker, is het al tijd vraagt ze...gaan we al.... nee Clau nog even wachten, probeer nog even te slapen, ok, na een half uur hoor ik haar op het toilet...gezonde spanning want ze is niet zenuwachtig hoor zegt ze, maar slapen kan ze nu niet meer, ze is er gewoon klaar voor. Later ligt ze te zingen in haar bed. 06.15 uur, eindelijk, daar gaan we dan: zwarte trainingsbroek, wit shirt, oranje jasje, haren even mooi invlechten, als finishing touch een mooie oranje roos in het haar, zwarte bril en niet te vergeten die vet coole warme schoenen. Rugtas vullen met de laatste dingen, zakje worteltjes (lekker gezond en vindt ze zoooo lekker), zak snoep, mp3 en fototoestel opgeladen, laatste snoeren erin, nekkussentje, 2 ezels, een kikker en een aap, ja nu is ze klaar om te gaan. Claudia heeft 3 dingen om mee te nemen, rugtas als handbagage, koffer en skitas met haar skischoenen en verder stiekum gevuld met haar lievelings rijstecrackers met een yoghurtlaagje, hopelijk komen deze het land binnen..zoniet hebben we pech gehad.
Oscar gaat ook mee om afscheid te nemen van zijn zus, die bofkont, scheelt weer een paar lesuren op school…..
Afijn, om 06.30 uur vertrekken we vanaf huis naar Schiphol, keurig om 07.05 uur gearriveerd, vertrekhal 3, ja daar zien we er nog meer lopen van de ploeg. Hup auto open, karretje gepakt, rugzak erop, koffer erop, skitas erop……. Waar is ie? Dat is een rugzak van Oscar die nog achterin staat voor straks naar school te gaan…… gotvgrrrrrrrrrrkkkkkkk….oeps! foutje bedankt, zijn we nou toch zo stom dat we de skitas met haar skischoenen zijn vergeten, ja dus. Door alle spanning zijn we dus niet meer allert………er is geen tijd om elkaar de schuld te geven…….Hans springt onmiddellijk in de auto en rijdt terug naar Almere om de skitas op te halen. Ik loop vast met de kids richting vertrekhal 3 om te verzamelen bij de ploeg en later in te checken. Hart van Nederland is ook aanwezig en er worden veel interviews gehouden, maar in mijn achterhoofd zegt een stemmetje, gaan we het redden met die skitas, zal er geen file staan……… gelukkig, na 50 minuten en over 6 weken wellicht een dikke vette bekeuring voor te hard rijden, komt Hans aanrennen met de skitas. Pfffff jippie! Snel nog inschecken en rennen om de ploeg in te halen richting de brain box bar….jeetje wat een end, verkeerde schoenen om te rennen, shit. Eindelijk gered…. In de rij voor een kop koffie en jusorange en dan ffe bijkomen……….. en tig keer tot 10 tellen…….dit is niet niks…..

Dan begint de overdracht van de ploeg aan de Head of Delegation, aandacht voor hoofdsponsoren, toespraak van de kersverse ambassadeur Frans Verhoeven (dakkar coureur), inspirerende pep-talk van Peter Faber en last but not least ook de mascotte Kees konijn was erbij.
Daarna wordt er een erehaag gevormd van allerlei spandoeken en zelfgemaakte opschriften voor de deelnemers en we lopen richting de vertrekhallen. Dichtbij de gate tijd om 5 minuten afscheid te nemen, de opa’s en oma’s zijn er gelukkig ook bij om hun kleindochter gedag te zeggen, een traantje te laten en nog een allerlaatste dikke knuffel te geven, en ja hoor, daar gaat ons meissie dan …..eindelijk gaat ze beginnen aan haar grote Zuid Korea avontuur, het werd weleens tijd want ze heeft er zo lang op moeten wachten………….en we hebben alles voor haar op film vastgelegd.

zaterdag 26 januari onze koffers inpakken want zondagmorgen vertrekken wij naar verweggistan.....